Nee, een echte paashaas kun je hem niet noemen. Daarvoor is Haas op alle andere 363 dagen van het jaar ook veel te nadrukkelijk aanwezig in Villa Augustus. Loop rond door de tuinen, het hotel, de markt en het restaurant, en je ziet hem altijd en overal weer opduiken. Haas is een heel vrij en ongedurig heertje. Voor een enkel Paas-optredentje laat hij zich niet lenen.

Toch is Pasen natuurlijk wel een passend moment om de haas van Villa Augustus wat uitgebreider over het voetlicht te halen. Want of hij nou wil of niet: in de paasweek verschijnt traditiegetrouw een haas ten tonele als verkondiger van de lente. En dus pakken we die van ons juist nu even bij zijn nekvel, zodat hij zich wat beter door iedereen laat bekijken.

Met Julius de huiskat en de bijenvolkeren is Haas het enige dier dat in Villa Augustus een vast woon- en verblijfplaats kan claimen. Die plek bezet hij ook al net zo lang als het hotel-restaurant bestaat. In al die tijd heeft Haas van zijn schepper Dorine de Vos nooit een eigen naam gekregen. Maar veel aandacht trekt ie desondanks toch wel naar zich toe.. 

Haas is overal

Haas siert in tweevoud het dak van het restaurant. Haas is afgebeeld op ál het officiële en minder officiële drukwerk van Villa Augustus. Je komt Haas tegen op ansichtkaarten van het hotel. Op de suikerzakjes, op de menukaarten, op waterflessen in de winkel, op de deurmat. Op de papieren zakjes waarin je in de markt je brood en taartjes meekrijgt. Op de koksbuizen en T-shirts van het personeel in de keuken, van de bakkerij én van de bediening. Geen plek ter wereld waarschijnlijk waar je zo veel háás tegelijk ziet.

Logisch daarom dat heel veel gasten naar zijn connecties met het hotel-restaurant vragen: ‘Wat doet die haas hier?’ Dorine antwoordt dan steeds dat Haas zich tamelijk toevallig in haar hoofd nestelde toen medeoprichters Hans Loos en Daan van der Have van Villa Augustus en zij nog een andere onderneming leidden: Spring.

Bij die naam zag Dorine om de een of andere reden al meteen een haas opspringen. Waarna haas al snel Haas werd en zijn kostje was gekocht. Hij verhuisde in 2007 met tekentafel en al mee naar Dordrecht. En vanaf dat ogenblik heeft Dorine hem werkelijk in honderden verschillende gedaanten tot leven gewekt in Villa Augustus.

Harde werker

Verveelt de permanente nabijheid van Haas haar nooit? Absoluut niet, zegt Dorine. Het is een eigenzinnig karaktertje, een haas met zijn typische buien en temperamenten. Hij kan nogal op zijn strepen staan als hij mensen erop moet wijzen dat ze bijvoorbeeld hun kinderen en honden niet los moeten laten lopen in de tuin.

Maar je kunt ook vaak genoeg met hem lachen. Op de douchemutsen in de hotelkamers houdt Haas bijvoorbeeld discreet zijn pootjes voor z’n ogen, opdat gasten zich gerust bloot aan hem kunnen vertonen. Een harde werker is hij eveneens. Als het ook maar even kan, laat hij zich graag afbeelden met keuken- of tuingerei. Met alleen maar mascotte zijn, kom je er in Villa Augustus ook als haas niet.

Minder subtiele trekjes heeft Haas helaas ook. Op de suikerzakjes van Villa Augustus laat hij heel brutaal met een pijltje naar zijn iets te vette kont wijzen. En je kunt hem weleens in een hotelbed zien liggen met een vrouwelijke hotelgast. Best pittig. Maar hazen zijn van oudsher een lente-symbool voor de vruchtbaarheid, en ook onze Haas wil dat weten.

Broek en hempje

Trouw aan Dorine is Haas wel. Hij is ook maar twee keer buiten de deur geweest. Dorine had hem bij die gelegenheid een plek gegeven op een wandel- en een fietskaart van Villa Augustus en Haas daarvoor in een broek en een hempje gestoken. Een fan die Haas in die uitdossing had gespot, vond het niet kunnen.

Wat hem betreft moest Haas een silhouetje blijven en kon hij zich ook onmogelijk buiten de muren van zijn eigen tuin vertonen. Dat deed maar afbreuk aan zijn haas-zijn. Met een haas ga je per slot van rekening niet aan de wandel, laat staan met een aangeklede haas.

Dorine was er in eerste instantie best een tikje door beledigd: iemand die háár creatie voor de pootjes liep. Maar ze heeft het gelijk van die meneer gauw genoeg erkend. Hooguit kun je haar (en Haas!) nu nog van haar stuk brengen als je veronderstelt dat er in Villa Augustus overal tekeningen van een konijn zijn te zien.

Een konijn…?!, zal Dorine uitroepen. En vanaf honderden koffiekopjes, servetjes, handdoeken, schilderingen enz. enz. zul je dan dus ook een paar ogen en heel grote oren jouw kant op gedraaid weten...