Amarouch Fiddani (42) had er al een half leven in de horeca opzitten voordat hij tien jaar geleden bij Villa Augustus in dienst trad. Nu wil hij er nooit meer weg: ‘Ik heb lang naar een veilige, beschermde werkomgeving moeten zoeken, en hier heb ik die gevonden’.

‘Ik weet het nog als de dag van gisteren: op 10 juni 2011 was het zover. Ik kwam met een jobcoach op sollicitatiegesprek bij Villa Augustus en werd die dag ook als kelner aangenomen. Ik sprong een gat in de lucht. Over de jaren die eraan voorafgingen, wil ik liever niet te veel vertellen. Maar ik ben voor een periode van tien jaar dus ook afhankelijk van de zorg geweest. Voor mij voelde Villa Augustus daarna als een warm bad. En ik ben nog steeds ontzettend blij met deze baan.’

Wat typeert jou als kelner, Amarouch?

‘Ik hou wel van een praatje en vind het dus leuk om mensen te vermaken en ze wat beter te leren kennen. Ik voel wel aan of ze daarvoor openstaan. Dat is een beetje mijn persoonlijke mensenkennis. Ik durf ook wel iemand te benaderen als hij of zij me interessant lijkt.

‘Tegelijkertijd hou ik ervan om snel door te kunnen komen met de drankjes en de borrelhapjes. De recepties in de Wantij- en Moestuinzaal zijn daarom het fijnst om te bedienen. Op die bijeenkomsten kun je echt tempo maken. Op een feest van een tachtigjarige, een condoleancebijeenkomst of tijdens een afternoon tea gaat het natuurlijk allemaal wat langzamer. Maar dat is ook oké. 

‘Ik vind eigenlijk alles wel even spannend en leuk. Zo heb ik ook drie, vier jaar lang in mijn vrije tijd de rondleidingen door het bedrijf verzorgd. Met mijn talenknobbel kon ik dat net zo gemakkelijk in het Engels, Frans of Duits als in mijn eigen taal.’

Heb je in Villa Augustus ook nog echt iets moeten leren?

‘Toen ik net begon, was ik in mijn hoofd nog wel eens verstrooid, te stresserig. Ik werk nu veel meer ontspannen. Ik heb lang naar een veilige, beschermde werkomgeving moeten zoeken, en hier heb ik die gevonden. Ik kan ook met iedereen goed overweg. Mijn collega’s in de bediening, de mensen van de huishoudelijke en technische dienst, die van de keuken, de administratie en de tuin –  ik vind ze allemaal leuk, en zij vinden mij ook een hartstikke leuke jongen.’

Je zult veel vaste gasten hebben leren kennen in al die tijd dat je in Villa Augustus werkt.

‘Ja, dat zijn er wel een aantal. Ik noem Frits, die schrijver is en volgens mij ook dichter. Meestal zit meneer aan de leestafel, maar laatst was hij ineens met een dame op het terras. Toen heb ik nog een foutje gemaakt. Zei ik: “U gaat vast en zeker onze overheerlijke garnalenkroketjes weer bestellen.” Nou, dat was die ene keer dus niet het geval. Dat is ook iets wat ik door de jaren heen heb moeten leren: eerst luisteren naar gasten en ze laten uitpraten.’

‘Ik moet ook Koos en Gerda noemen. Gerda houdt heel veel van lekker kletsen en lekker eten. Koos is rustiger, meer iemand van jaoh, jaoh, jaoh. Marie en Antoine uit Parijs heb ik ook wel een of twee keer per jaar aan tafel. Marie werkt bij een ministerie, Antoine is gepensioneerd. Ze komen graag naar Villa Augustus omdat het ze toch een beetje aan hun eigen land doet denken.’

Wat is jouw favoriete plek in Villa Augustus?

‘Daar zitten we nu! De wijk in het restaurant die wij intern “linksboven” noemen. Hier ben ik ook begonnen. Mooi, recht stuk om te bedienen, zonder dat je om alle tafeltjes hoeft te zigzaggen. Het is ook de drukste wijk in het restaurant. Ik heb echt geprobeerd om andere wijken net zo fijn te vinden, maar deze loop ik toch het liefst. Andere kelners willen dan ook weleens van plek met me ruilen, omdat ze weten dat dit mijn favoriet blijft.’

Ten minste één keer per jaar kunnen we je zelf ook zien dineren in het restaurant, toch?

‘Zeker, ik ben ook van het goede eten. En ik knoop er altijd een overnachting in het hotel aan vast. Mag er iemand mee en maken we het met zijn tweetjes gezellig.’

Wie neem jij bij zo’n gelegenheid mee?

‘Nou, ik zal je vertellen: mijn vader is zes keer getrouwd in zijn leven en ik heb zestien halfbroers en -zussen uit allerlei verschillende culturen. Mijn voornemen is om ze allemaal een keer mee naar Villa Augustus te hebben genomen, en ik ben al een eind gevorderd met mijn lijstje. 

‘Maar de eerstvolgende keer mag mijn beste vriend van 77 jaar mee, iemand die ik ook als mijn stiefvader beschouw. Hij is net als ik gek op de truffelkaas die we in de markt verkopen. Steeds als ik hem thuis op zoek, neem ik een bonk daarvan voor hem mee.’

Ben je door Amarouch’ verhaal enthousiast geraakt over werken als kelner (m/v) in Villa Augustus? Lees hier meer over de parttime baan en de secundaire arbeidsvoorwaarden die we je per direct kunnen aanbieden.