Juliette Tulkens en Harm Goslink Kuiper zijn al sinds jaar en dag terugkerende bezoekers van Villa Augustus. Het is de favoriete stek van deze twee Rotterdamse kunstenaars, maar geslapen had het stel er tot dusver nooit. Daar kwam kortgeleden verandering in toen Juliette haar vriend voor zijn verjaardag een overnachting in tuinkamer 21 cadeau deed. 

De twee volle dagen die ze in Villa Augustus doorbrachten, werden ook dit keer door het duo weer optimaal besteed: wandelen door de tuinen, uitgebreid brunchen en borrelen, en veel tekenen en muziek maken. Van de verrassingstocht door Dordrecht die Juliette voor Harm had uitgestippeld, kwam dan ook weinig terecht.

Oplaadmomentjes

Juliette: ‘Harm had het er tijdens de lockdown al vaak over gehad dat hij Villa Augustus zo miste. Dus ik wist snel genoeg wat ik hem voor zijn verjaardag kon geven. Omdat we er niet ver vandaan wonen, hebben we er nooit eerder geslapen. We vinden het al gauw fijn als we er gewoon lekker wat uren kunnen rondhangen.’

Harm: ‘Steeds als we van een vakantie in Spanje terug naar huis rijden, kiezen we Villa Augustus als laatste tussenstop. Pakken we op de valreep toch nog wat mediterraanse sfeer mee voordat we weer aan het werk moeten.’

Juliette: ‘Daarbij gebeurt het door het jaar heen ook vaak genoeg dat we al vroeg opstaan om in Villa Augustus te gaan ontbijten. Dat zijn dan van die oplaadmomentjes die we onszelf regelmatig gunnen. Zitten we zomaar weer drie uur op het terras met een koffie, en bestellen we daarna ook nog een pizzaatje. Dat vakantiegevoel. Heerlijk.’

Schilderen in de tuinen

Als gasten van het hotel waren ze ditmaal in de gelegenheid om extra lang van hun verblijf te genieten. Dankzij het zachte lenteweer konden ze ook voor de deur van hun kamer buiten brunchen. Harm met het boek dat hij tevens voor zijn verjaardag had gekregen (‘Ik ben tot bladzijde 18 gekomen’).En Juliette met haar iPad, waarop ze in het zonnetje delen van de moestuin en de Italiaanse tuin tekende. 

Juliette, die lesgeeft in schilderen aan een Montessorilyceum en op de door haar opgerichte Quarantaine Academie op het Quarantaineterrein in Rotterdam: ‘Uitkijkend over de moes- en de bloementuin komt mijn inspiratie altijd als vanzelf. Elk seizoen is er weer wat anders wat je erin opvalt. Maar ik hou zeker ook van de Italiaanse tuin met zijn bollen en strak gesnoeide haagjes.’

Flaneren

Harm: ‘Terwijl Juliette dan tekent, kan ik onafgebroken naar andere bezoekers in de tuin kijken en wat mijmeren. We hadden niet echt verwacht dat we er veel wandelaars zouden zien. Maar dat bleek dus alleszins mee te vallen. De tuinen blijven ook tijdens de lockdown voor mensen toegankelijk, dus er werd wel degelijk in geflaneerd en door kinderen in gespeeld.’

Zoals hierboven al opgemerkt: van de voorgenomen wandeling door Dordrecht kwam het op beide dagen niet. Het bleef wat dat betreft bij een kort uitstapje naar de Biesbosch bij Werkendam.  Juliette: ‘Als wij ons eenmaal op een terrasstoel hebben geïnstalleerd, komen we daar niet meer gemakkelijk uit. Zeker niet als dan ook Julius de huispoes nog bij je op schoot kruipt. Bovendien kunnen wij eindeloos over van alles ouwehoeren, dus voor we het weten heb we allebei totaal geen besef meer van de tijd.’

De avond en nacht in kamer 21 werden al even relaxed doorgebracht. Doordat de brunch zo royaal was geweest, deelden ze daar maar een paar gerechtjes van het restaurantmenu. Met name Harm was ook maar moeilijk uit het aanwezige ligbad te slaan; een luxe waarover ze in hun atelierwoning in Rotterdam per slot van rekening niet kunnen beschikken. De eveneens aanwezige tv bleef uit: die gaat ook thuis vrijwel nooit aan.

Compositie voor Juliette

Harm, schilder, musicus en instrumentmaker: ‘Ik heb een van de gitaren meegenomen die ik zelf heb gebouwd. Het is de tweede in een serie die ik “De verbeelde gitaar” heb genoemd. Als kunstenaar kan ik op doeken moeilijk overweg met de compositorische vorm van een gitaar, wat voor een groot deel te wijten is aan die langs hals ervan. Kubisten als Picasso en Braque worstelden klaarblijkelijk eveneens met die vorm, want zij bedachten er op hun doeken alternatieven voor. Hun gitaren bouw ik onder meer in het echt na, om ze dan ook op het podium te gaan gebruiken.’

Op de avond van zijn verjaardag speelde hij er in Villa Augustus een speciaal voor Juliette geschreven compositie op. Elkaar deden ze de ochtend erop dan nog wat geschenken uit de Markt cadeau. Waaronder een boek over de Catalaanse keuken voor dagelijks gebruik in het huishouden. En een hele stapel kunstkaarten voor Juliette. ‘Ik verzamel ze voor mezelf, ook weer voor de inspiratie. Maar ik neem ze ook mee voor mijn cursisten van de Quarantaine Academie.’

Harm: ‘Jaha, laten we vooral de Markt niet vergeten te noemen als een van onze lievelingsplekken in Villa  Augustus. Je kan er natuurlijk niet twee dagen rondstruinen rondstruinen en dan de winkel overslaan.’