Arie Dijkstra is al nachtportier van Villa Augustus sinds de opening ervan in 2007. Wanneer alle overige personeelsleden naar huis zijn, waakt hij over het hotel, het restaurant en de tuin. Af en toe houdt huispoes Julius hem daarbij gezelschap. Soms ook wil een slapeloze gast nog wel eens een praatje met hem aanknopen. Maar doorgaans is Arie op zijn werk helemaal op zichzelf aangewezen. Gelukkig heeft hij er al twaalf jaar niet de minste moeite mee. 'Ik  hou van de stilte en kan ook goed alleen zijn.'

De eerste nachtportier van Villa Augustus

'Ik was masseur in een kuuroord in België, maar doordat het daar met de klandizie niet altijd even goed liep, moest ik er een baan bij zoeken. Zo werd ik de eerste nachtportier van Villa Augustus. Het is mijn eerste beroep geworden nu ik door blessures mijn vak niet meer kan uitoefenen. Ik ben hier twee nachten per week, op zondag en maandag, van 11 's avonds tot 7 uur in de ochtend. Vijf collega's doen de andere nachten. Onderling wisselen we praktische zaken uit in ons what's-app-groepje. En twee keer per jaar hebben we het nachtportiers-overleg, om elkaar ook persoonlijk wat beter te leren kennen. 

Op tijd omschakelen

'Ieder van ons heeft zo eigen redenen om voor dit werk te kiezen. Door de jaren heen zijn het relatief vaak studenten geweest die de stille uurtjes gebruikten om boven hun boeken te zitten. Er zaten daarnaast ook echte nachtdieren bij, mensen die hun biologische klok helemaal hadden omgedraaid. Zelf keer ik die op dinsdagavond weer om. Ga ik om 11 uur naar bed en hervat ik standaard op woensdagochtend opnieuw mijn dagritme. Ik ben daar strikt in, je komt al gauw in een sociaal isolement als je die omschakeling niet maakt. Van de andere kant: het leven legt, met al zijn prikkels, ook zó'n druk op je dat ik het helemaal niet erg vind om me daar in dit werk voor twee dagen aan te onttrekken.

Bezoek van Julius

'Iedere nachtportier van Villa Augustus heeft een aantal taken die vaststaan. Zo checken we de gasten in die pas na elven binnenkomen en doen we het nodige voorwerk voor de huishoudelijke dienst en de administratie. In anderhalf, twee uur ben je daar wel klaar mee, en dan is er tijd voor jezelf. Ik lees veel boeken en kranten en houd een paar Amerikaanse nieuwswebsites bij. Als het koud weer is, verschijnt Julius de huispoes wel eens aan het raam achter me, waarbij hij net zo lang blijft zitten tot ik 'm binnenlaat. Als hij tenminste niet al te druk is met het bewaken van zijn territorium, want hij ramt elke soortgenoot die erin binnendringt van het terrein.

De poort kwijt

'Op de computer hou je via camera's ondertussen je ogen gericht op wat er binnen en buiten de muren van Villa Augustus eventueel nog meer gebeurt. Nou, op een enkele gast na die in de tuin is gaan zitten of nog even de stad in is geweest, is er zelden sprake van enige reuring. Het zal aan het type publiek liggen dat het hotel aantrekt. De recreatieve gasten komen voor de uitstraling van het hotel, het restaurant en de tuin. De zakelijke gasten stellen op prijs dat ze door hun werkgever niet in de onpersoonlijke omgeving van een grote hotelketen zijn ondergebracht. De enige keer dat ik echt verbaasd opkeek, was toen twee Ierse gasten over de tuinmuur kwamen geklommen omdat ze in hun dronkenschap de poort niet hadden kunnen vinden.

Helaas... Arie spreekt geen Koreaans

'In het hotel zelf is het 's nachts ook maar sporadisch dat iemand zich bij je meldt. Af en toe heb je een slapeloze gast die om een praatje verlegen zit en dan bijvoorbeeld een hele verhandeling begint over de transitie van de communistische economie naar een kapitalistische in voormalig Oost-Duitsland. Ik knik dan maar een beetje vriendelijk. Het is in zulke gevallen niet noodzakelijk dat ik er ook wat vind. Ik kán in zo'n situatie ook wel eens niets tegen iemand terugzeggen, omdat hij alleen het Koreaans machtig is. Er logeren hier veel ingenieurs uit Korea die op een van de werven in de regio meewerken aan de bouw van een schip.

De dame met de staartjes

'En er was ooit de "dame met de staartjes" die me uitnodigde om de nacht bij haar op de kamer door te brengen. Dat verhaal leverde tijdens een nachtsportiers-overleg nog de nodige hilariteit op. Ze bleek twee collega's eerder precies hetzelfde te hebben voorgesteld, en een daarvan zelfs tot een trio willen verleiden. Maar wij komen principieel nooit op de kamers van gasten, zoals het hotel ook niet aan roomservice doet *. We kunnen desgewenst eten uit de stad laten bezorgen door een zaak die tot half vier 's ochtends openblijft, maar daarmee is alles wel gezegd. Amerikanen hebben daar trouwens best moeite mee, omdat die gewend zijn dat ze in hotels om alles kunnen vragen. 

Een rondleiding door Arie

'Behalve als nachtportier ben ik ook voor Villa Augustus aan de slag als gids. Ik leid er overdags families, reüniegroepjes en tuinclubs rond. We beginnen buiten de muren en komen dan via het voormalige pompgebouw in de oase die de tuin is. 's Nachts heb ik die natuurlijk helemaal voor mezelf. Ik doe vaak genoeg de deur van mijn werkplek open om de egeltjes te kunnen horen en 's ochtends vroeg de geuren van de bloemen te ruiken. Dat is iedere keer opnieuw wel het hoogtepunt van mijn dienst: de tuin die ontwaakt. Dat is zó paradijselijk.'

*) Gasten van het hotel kunnen wél tot 22.45 uur van de restaurantkaart bestellen. 

Rondleidingen bij Villa Augustus zijn alleen op afspraak. Prijs € 45 per groep van maximaal 12 personen. Meerdere groepen in overleg mogelijk. Onze gidsen vertellen u graag alles over de geschiedenis van de watertoren en het huidige Villa Augustus. U wandelt samen met een medewerker door de tuin, de keuken, het restaurant, de markt, de bakkerij en het hotel. De rondleiding duurt een uur.