Kitty Crowther (1970), kind van een Engelse vader en een Zweedse moeder, groeide op in Brussel. Ze ging daar naar het Sint-Lucas Instituut, waar ze afstudeerde in de richting Illustreren. In 1992 ontving zij een Franse illustratorenprijs voor aankomend talent. Ze debuteerde in 1994 met het prentenboek Mon Royaume, waarin ze haar gevoelens rond de echtscheiding van haar ouders verwerkte. Het boek had meteen succes en verscheen in hetzelfde jaar in het Nederlands: Mijn Koninkrijk. Ze schreef en illustreerde meer dan veertig boeken, die in twintig verschillende talen zijn uitgegeven. Haar werk wordt vergeleken met dat van Edward Lear, Lewis Carroll en Maurice Sendak. 

Prijzenregen

Naast prentenboeken, waarvoor ze zelf de teksten schrijft, illustreert ze werk 
van anderen. In 2007 tekende Kitty Crowther illustraties voor een boek van
 Toon Tellegen: De verjaardag van de eekhoorn en andere verhalen. In 2010 won Crowther de meest prestigieuze prijs in de wereld van de kinderliteratuur: de Astrid Lindgren Memorial Award, een oeuvreprijs voor kinderboekenmakers. In 2012 ontving zij het eerste Gulden Palet voor de beste buitenlandse illustraties van een kinderboek. In 2016 won ze de Boekenpauw, de prijs voor het best geïllustreerde kinderboek van het afgelopen jaar, voor Mama Medusa. 

Gefascineerd door treurige verhalen

Kitty crowthers boeken zijn prachtig geïllustreerd, lief en ook wel eng. Haar stijl van tekenen is eigen en herkenbaar. 'Met een minimum aan vormgeving en taal roept Kitty Crowther een kinderlijk universum op waarin tedere humor en warmte, ontroerende eenzaamheid en verdriet en angstaanjagende woede en boosheid een plaats krijgen. Geen bedrieglijke, nostalgische rozige kinderwereld dus', aldus Annemie Leysen, recensente van De Morgen.

In een interview in 2001 vertelde Crowther in die krant:

'Max en Maximonsters van Maurice Sendak, de bizarre prenten van Tomi Ungerer en de geestige pentekeningen van Quentin Blake hebben me altijd al gefascineerd. Ik wilde zelf altijd treurige of angstwekkende verhalen lezen waar ik om kon huilen. Verdriet, woede en schrik geven je tenminste het gevoel dat je leeft! Mijn kindertijd was niet echt rooskleurig. Er was niet alleen die doofheid, die het me moeilijk maakte om uit te drukken wat ik voelde, er was ook een wat onbehaaglijke sfeer in mijn ouderlijk huis, met een ambitieuze vader en een lastige moeder die hoge eisen stelden.

'Er zit dan ook veel van mijn opgekropte woede en verdrongen emoties in mijn boeken. Zelf was ik niet bepaald een doetje: rebels en tegelijk behaagziek, zo zou je het wel kunnen noemen. Ik teken dolgraag mensen met een rotkarakter. En kinderen vinden dat ook wel bijzonder, merk ik vaak. Volwassenen komen er in mijn boeken meestal niet zo voordelig uit.'

Queen in Villa Augustus

Dorine de Vos en Andrea Piersma, die bij Villa Augustus onder meer verantwoordelijk zijn voor het assortiment van de markt, rekenen Kitty Crowther beiden tot hun favoriete illustratoren.

Dorine : 'Andrea en ik zijn grote bewonderaars van haar werk. In 2012 zat ik naast haar toen zij voor het artistieke en filosofische prentenboek Kleine Man en God de Zilveren Palet-prijs won, de prijs voor de beste buitenlandse illustrator. Sieb Posthuma won toen het Gouden Penseel voor Een vijver vol inkt. Ik heb mijn kans waargenomen en heb hen meteen gevraagd om Queen van de Secret Garden  [gast in het artist in residence-programma van Villa Augustus, red.) te zijn.

'Kitty Crowther heeft zo’n eigen stijl als illustrator. Ik heb haar gekoppeld aan Harriët van Reek, het leek me dat dat wel zou klikken. Zij maakt ook kinderboeken die heel gedetailleerd en ook een beetje eng zijn. Van Crowther ben ik dol op het boek In het pikkedonker, van Van Reek is Letterdromen met Do heel mooi. En het klopte hoor, het klikte tussen die twee. Ze zijn samen naar het strand geweest en maakten later een gezamenlijke tentoonstelling in Zweden.'